NIE, NIF, rezydencja i rezydencja fiskalna w Hiszpanii. Praktyczny przewodnik dla obcokrajowców na Costa del Sol: dokumenty, różnice, procedury.

Wszystko, co musisz wiedzieć o NIE, NIF, rezydencji i rezydencji fiskalnej na Costa del Sol

Jeśli planujesz dłuższy pobyt lub przeprowadzkę na słoneczne Costa del Sol – niezależnie od tego, czy chcesz pracować, prowadzić firmę, kupić nieruchomość czy po prostu cieszyć się życiem w Hiszpanii – wcześniej czy później spotkasz się z hiszpańskimi formalnościami.

Najczęściej pojawiające się pojęcia to NIE, NIF, rezydencja (zielona karta) oraz rezydencja fiskalna. W tym przewodniku wyjaśniamy różnice, wymagania oraz dokumenty, których potrzebujesz.

1. Numer NIE – podstawowy dokument obcokrajowca

NIE (Número de Identificación de Extranjero) to numer identyfikacyjny wszystkich obcokrajowców przebywających w Hiszpanii.

Będzie Ci potrzebny, jeśli chcesz:

• kupić nieruchomość lub samochód,

• podjąć pracę,

• założyć firmę,

• otworzyć konto bankowe,

• zawrzeć umowę z operatorem internetu, energii lub telefonii.

NIE = NIF dla obcokrajowców

Hiszpanie mają NIF poprzez swój DNI, natomiast dla obcokrajowców numer NIE pełni jego funkcję.
Czyli jeśli ktoś zapyta Cię o NIF, a posiadasz NIE – chodzi o to samo.

Dokumenty potrzebne do uzyskania NIE:

• formularz EX-15,

• paszport lub dowód osobisty,

• kopia dokumentu tożsamości,

• opłata Modelo 790.

2. Rezydencja w Hiszpanii – tzw. zielona karta (Certificado UE)

Jeśli planujesz mieszkać w Hiszpanii ponad 3 miesiące, musisz zarejestrować pobyt jako obywatel UE.
Otrzymujesz wtedy tzw. zieloną kartę (Certificado de Registro).

Do czego jest potrzebna rezydencja?

• legalne zamieszkanie,

• opieka zdrowotna,

• zniżki dla rezydentów,

• łatwiejsza obsługa formalności urzędowych i bankowych.

Wymagane dokumenty:

• EX-18,

• paszport lub dowód,

• potwierdzenie zatrudnienia / działalności lub

• środki finansowe + ubezpieczenie prywatne,

• empadronamiento (zameldowanie),

• opłata skarbowa.

3. Rezydencja fiskalna w Hiszpanii

Rezydencja fiskalna to status podatkowy – coś zupełnie innego niż zwykła rezydencja.

Jesteś rezydentem fiskalnym, jeśli:

• przebywasz w Hiszpanii ponad 183 dni rocznie lub

• Twoje centrum interesów życiowych jest w Hiszpanii (rodzina, praca, firma).

Dokument potwierdzający:

Certificado de Residencia Fiscal (Agencia Tributaria)

4. Rezydent pracujący vs. samozatrudniony (autónomo)

Rezydent na etacie

• pracodawca zgłasza Cię automatycznie,

• jesteś w systemie podatkowym i Seguridad Social,

• rozliczasz IRPF.

Rezydent autonomo (samozatrudniony)

Wymaga:

• numeru NIE (pełni rolę NIF),

• rejestracji w Agencia Tributaria,

• rejestracji w Seguridad Social,

• opłacania składek (cuota autónomo),

• prowadzenia księgowości i deklaracji co kwartał.

5. Różnica między rezydencją a rezydencją fiskalną

Rezydencja (zielona karta)

• dotyczy pobytu,

• daje legalne życie w Hiszpanii,

• umożliwia opiekę zdrowotną,

• daje zniżki i prawa mieszkańca.

Rezydencja fiskalna

• dotyczy podatków,

• określa gdzie rozliczasz dochód,

• powiązana z Agencia Tributaria.

Możesz:

• mieć rezydencję bez bycia rezydentem podatkowym

• mieć rezydencję fiskalną bez zielonej karty (jeśli spełniasz kryteria podatkowe).

Podsumowanie

Uzyskanie NIE, rezydencji oraz rezydencji fiskalnej to fundament życia na Costa del Sol – niezależnie, czy mieszkasz w Marbelli, Esteponie, Fuengiroli, Mijas czy Maladze.

Jeśli planujesz przeprowadzkę lub rozpoczęcie działalności – warto zadbać o formalności, aby żyć tutaj spokojnie i legalnie.

Masz pytania? Napisz do nas – pomożemy Ci przejść cały proces krok po kroku.